Topluca Gidiyoruz, hep birlikte yola çıktığımıza göre, yolculuğumuzu hep birlikte güzelleştirmemiz gerektiğini düşünüyor. Öndeki yolcuyu ittirmiyor, cıss tak cıss tak müzik dinlerken yanındakini bezdirmiyor, ter kokan çorabıyla kimsenin burnunun direğini kırmıyor. Ve bu kitap ayrıca çocukların büyüklere yer vermesi gerektiğini de düşünmüyor.

Boyum kısa, ne kadar zıplasam da yetişemiyorum tutacağa. Ayakta durmaya çalışıyorum ama, görünmüyorum bile upuzun büyükler arasında. Biri oradan çarpıyor, biri buradan çarpıyor, üstelik de ayağımı eziyor. Sonra otobüs bir viraj aldı mı bedenim bir yana, çantam bir yana savruluyor. Bana asıl büyüklerin bize yer vermesi çok daha mantıklı geliyor.