Yitik, zamanı kovalayan bir robottu. İnsanlar gibi ağlıyor, gülüyor, umut ediyor, çalışıyor, başarıyor, seviyor ve seviliyordu.
O, milyonlarca yıl önce doğan ve milyonlarca yıl sonra batacak olan güneş ışınları ile kovalamaca oynayan kayıp bir kahramandı.