Renk Bayramı yaklaşırken heyecanlanmayan tek renk Mavi’ydi.

Kalabalık ve karmaşa,
onu bazen yoruyordu.
Üstelik gökyüzünde süzülmek varken,
balon şişirmek de neydi?
Çözümü kaçmakta buldu.
Şarkılar sustu, renkler soldu.
Mavi, şimdi tek başına gerçekten
mutlu muydu?
Duyguları fark etmek bazen zordur.
Akıllar karışır, iç sıkılır…
Kimi kaçar, kimi solar, kimi bağırır.
MAVİ’nin de aklı biraz karışmıştır.
En yakın arkadaşı YEŞİL yardıma koşar
ve işte ortaya birlikteliğin rengi çıkar!
En güzel renkler, bir aradayken doğar!