Dün akşam evimizin babaannesi ikimizi de yanına çağırdı. Bir dizine Umay’ı oturttu diğerine de ben başımı yasladım. Okşadı, sevdi bizi; sonra da konuşmaya başladı. 
“Umay’cığım, canım torunum. Sen artık büyüdün ve Haydut’un bizden farklı olduğunu biliyorsun.”