Hayatımızda tadına doyulmaz bir an, bir dilim sorsalar kuşkusuz “çocukluk” derdik hepimiz..
Dam delik, su odaya damlıyor.
- Bana ne!
Evde şeker, un, çay bitmiş.
- Haberim yok!
Yaklaşan bayramı bilir minik kalbim, bir de alınacak bayramlığı. Babam dağ gibi arkamda, annemse derya deniz, beni üstünde gezdiren.
Misafire sevinirim. Sıcağa aldırmam, rüzgar mı? O, uçurtmama kanat. Dağılsın saçlarım, uçuşsun eteklerim. Ben çocuğum günümü gün ederim.