“Evde ailem, okulda öğretmenlerim: ‘Ders çalış, kitap oku!’
Büyükler bazen gerçekten bizi hiç anlamıyor.
Dünyaya onlar gibi bakmadığımızı fark edemiyorlar.
Her şeyin en doğrusunu bildiklerini düşünüyorlar.
Onlara da defalarca kez söylemiştim, şimdi size de söylüyorum:
Kitaplar bana çok sıkıcı geliyor.”
Kitabımızın kahramanı tam da böyle düşünüyor.
Kütüphaneleri, kitaplardan daha çok seviyor.
Ama buralarda da hep asık suratlı birer görevli yok mu?
Son gittiği kütüphaneye hayran olsa da oradaki yaşlı, sinirli görevlinin bir kitap avcısı olduğuna emin. Kitap avcıları, dünyadaki kitapları yok etmekle görevliler. Kitapları yok edip,  insanlar fark etmeden 
yavaş yavaş kitap nüfusunu azaltmak istiyorlar. 
Olur mu olur, sınıf arkadaşı Duymaz Görmezuydurur da 
öyle demedi mi?
Kitap okumayı sevmeyen bir çocuğun, 
bir kitap kurduna dönüşme hikâyesi… 
Sevgi, yaratıcılık ve mücadele ile 
her şey mümkün!