Ben, bulunmuş bir çocuğum. Ancak, sekiz yaşıma dek, tüm öteki çocuklar gibi, benim de bir annem var sanıyordum.Çünkü, ağladığım zaman beni usulca kucağına alıp, bağrına basan, gözyaşlarını dindiren bir kadın vardı. Bakın, onun aslında sütannemden başka birisi olmadığını nasıl öğrendim:Köyüm, daha doğrusu büyüdüğüm Şavanon köyü, Fransa`nın orta kesimindeki köylerin en yoksulların biriydi. Annemi babamı tanımadığım gibi, doğduğum yerin neresi olduğunu zaten bilmiyorum.