Zamanın birinde bir zürafa vardı. Mavi gözlü, minik kulaklı, uzun boyunlu ve yardımseverdi. Birinin bir “şey”e ihtiyacı olduğunda, hemen bir akasya ağacı bulur ve dallarını sallardı. Zürafa da koşar ve o “şey” oluverirdi.
Zürafa her şey olurdu. Peki, olmadığı bir şey yok muydu?
Belki de soru sormak, cevabı bulmak kadar zordu!
Ne olduysa oldu, zürafa kendini bir masalın içinde buldu…