Liderlik de kusurlarıyla birlikte var olan bir yetkinlik. Spartaküs’ten Jül Sezar’a, Jan Dark’tan Gandi’ye, Linkoln’den Gorbaçov’a ve günümüz liderlerine kadar, tarihin akışını değiştiren liderlerin güçlerinin büyüklüğü yanında hatalarının gölgesinden nasıl çıktıkları da anlaşılması gereken ayrı bir olgu.
Liderleri lider yapan bir meziyet de yaptıkları hataları geç kalmadan fark edip onları inkâr etmek yerine fırsata dönüştürebilmeleri değil mi? Ancak bambaşka sorular da var zihnimizi kurcalayan: Liderler ve başaramadıkları.
Başarabilseydiler neleri nasıl değiştirebileceklerdi?

Spartaküs başarabilseydi kölelik sona mı erecekti yoksa Romalılar mı köle olacaktı?
Napolyon başarabilseydi onun imparatorluğunda insanlar gerçekten eşit ve özgür mü olacaklardı?

Hatalar, tekrarlandıkça büyür, kabul edilip çözüm üretildikçe azalır, değil mi?