Bak şuna bir! Kocaman bir ağacı, bir çekirdekte programlayarak, avucumuza sığdırıyor Allah. Ama bu tohumu, toprağın kucağına yatırdığımız zaman ele avuca sığmaz olacak. Dallar, yapraklar, meyveler verecek. Kökleri toprakla doyan ağacın meyveleri bizi doyuracak.

Dedem:

*Tohum toprakla buluşsun ve harikalarını göstersin bize.*

Diyerek avucundaki erik çekirdeğini, demin bastonuyla açtığı yarığa koyup, üstünü yine bastonunun ucuyla örttü. Şimdi bu çekirdek, zamanla gelişip serpilerek, işe yaramaz durumdan kurtulup, gelişip serpilerek hayat bulacak.

Ne güzeeel!