“Bir Sakız nasıl olurda her seferinde ayakkabıma yapışır?”

Küçükken sinirli bir şekilde bu cümleyi kurardım her gün. Bir şekilde o sakızlar hep benim ayakkabıma yapışırdı. Sakız çiğnemeyi çok severdim. Nasıl oluyor bilmiyorum ama ya etrafa gülümseyerek bakınırken ağzımdan düşüyor ya da sınıf arkadaşlarım tüm kutuyu bitiriyordu. Sakızlar bir şekilde benden hep uzaklaşıyordu.

Bir gün sakızların ayakkabımın altına yapışmasıyla fark ettim.

Ya sakızlar seyahat ediyorsa? Ya dünyayı dolaşıyorsa? Bana daha çok kanıt lazımdı. Bir araba lastiğinde gördüm onları, sonra bir şemsiye tepesinde, sonra İzmir Fuarı’nda dönme dolapta. Evet kesinlikle seyahat ediyorlardı. Ya da ben küçük hayaller kuruyordum.

Tıpkı Sarp gibi...
Sarp’ın macerası giderek büyüyor, şimdi sıra Ece’de.