“Beyaz Gecenin Kedisi”ndeki Ayeon, bana resimli kitaplarla ilk tanıştığım zamanları hatırlatıyor. Ben de Ayeon gibi yalnızdım ve resimli kitap dünyasındaki “Gecenin Yıldızı” ve “Şafak Vaktinin Ayı”yla tanışmış ve beyaz gecenin tesellisiyle avunmuştum. Ayeon’un beş gün boyunca yaşadığı hatıralarından kendisini yalnız hisseden herkese bahsetmek istiyorum. Onlara bizim için de baharın geldiğini sessizce fısıldayacağım. Birilerini teselli etmek isteyen bir yazarın iyi niyetinin “Beyaz Gecenin Kedisi” olup yanımızda duracağını da.
Yazar Go Jeongsun

“Kendisiyle ilgilenen bir yetişkin olmayan çocuk, geceleri kütüphaneyi güvenli sığınak varsayıp kendisini emanet ediyor. Resimli kitaplar çatı olup rüzgârdan koruyor, kitaplıkların arasından çıkan kedi onu ısıtıyor. Bu kitap bizlere hüzünlü ve güzel bir sesle, bir çocuğun gerçek dünyanın hüznüyle tek başına mücadele etmemesi gerektiğini fısıldıyor. Çocukların, tıpkı kedilerin yumuşak tüyleri gibi sıcak ve güvenli yuvalara ihtiyacı olduğunu da.” 
Çocuk Edebiyatı Eleştirmeni Kim Yujin