O bir Rus finosu!
Onlara bir yeri emanet edebilirsiniz.  Harika bekçilik yaparlar.
Tehlike hissettikleri an, havlamaya başlarlar!
Yerlerini kimseye bırakmak istemezler.
Çöp tenekesini devirmek, ayakkabıları kemirmek, bahçedeki gülleri yemek, aslında özel zevkleri arasında değil.
ÇAKIL, sadece kendini anlatmaya çalışıyor!
“Elif abla! Beni bırakma!”
İnsanların anladığı ise şu:
“Hav, hav, hav!” Ya da… “Hır, hır, hır!”

Hayvan dostları için eğlenceli 
ve empati dolu bir hikâye!
Onların duyulmaya ihtiyacı var. Ve sevilmeye…
Herkes gibi…