Bahadır, yeni arkadaşı Muhsin’le vakit geçirmek ister. Fakat Muhsin bir sebepten içine kapanık bir çocuktur.

Bir gün Basri Amca’nın davetiyle Karaca Ahmet Sultan’ı tanırlar.

Bu tanışmanın ardından kadim şifanın kapısını aralayıp gerçeküstü bir yolculuğa çıkarlar.

İnsan ruhunun üzerinde yediği, içtiği hatta görüp kokladığı şeylerin etkisi olur mu?

Doğaya ve varlığın özüne sahip çıkmak ne kadar önemli?

Hıza ve aşırılığa karşı, dinginliğin ve aza kanaat etmenin erdemini görmek için; dostluk ve gizemle örülmüş bu maceraya katılmaya ne dersin?