Tarih boyunca insanlar, yaşam koşulları, ekonomik ihtiyaçlar ve toplumsal değişimler nedeniyle göç etmek zorunda kalmıştır. Türkiye’den Avrupa ülkelerine işçi göçü ile başlayan bu süreç, başlangıçta ekonomik bir hareketlilik olarak görülse de zamanla sosyal ve kültürel uyum sorunlarını da beraberinde getirmiştir. Yabancı ülkelerde yaşayan Türk işçileri, entegrasyon politikaları çerçevesinde asimilasyon baskılarıyla karşılaşmış, geri döndüklerinde ise kendi ülkelerinde yeniden uyum sağlamakta güçlük çekmişlerdir. Bu durum, göç deneyiminin yalnızca gidilen ülkede değil, geri dönülen ülkede de bireyler üzerinde etkili olduğunu ortaya koymaktadır. Türkiye’de dönüş göçmenlerinin karşılaştığı uyum sorunlarına ilişkin çalışmaların sınırlı olması, bu konunun akademik olarak incelenmesini gerekli kılmaktadır.