Çevremizi kuşatan hayvan dostlarımız aynı zamanda neşe kaynağımızdır. Kedi can yoldaşı, köpek sadık dost, at soylu binek; güzel gözün simgesi sıpa; çocuklarımızın masallarını süsleyen sincap, tavşan, güvercin, leylek, karınca, arı, papağan, serçe; besin kaynağımız koyun, keçi, inek...

Saydıkça çoğalırlar sanki. O zaman varlıklarıyla büyük bir boşluğu doldurduklarını ve ne kadar çok işe yaradıklarını fark ederiz. Ancak kimi zaman onları düşman bilen, avlanmaya çalışan, eziyet eden, aç bırakan, yuvalarını bozan hatta onları tekmeleyerek, taşlayarak... eziyet edenleri görür, duyar ve üzülürüz. Gün gelip hayvanlar bize küsmeden, hatta bu dünyayı terk etmeden onlarla birlikte yeni ve mutlu bir hayatı paylaşmak için gereken adımları atmalıyız. Hem de hiç gecikmeden. Nasıl mı? El ele vererek, hep birlikte...