Vaka…
Bir paramediğin kaleminden…

Görevi insanlara yardım etmek olan bir insanın yardıma muhtaç kalmasından daha trajikomik bir şey olabilir mi?
Evet olabilir, üstelik o gün doğum günüyse...

Kemal’in unutamadığı vakalar vardı. Özellikle bazıları… Zihnini yırtacak kadar acı, yüreğini parçalayacak kadar sivri… Ve hiç beklemezdi bu vakaların kendi hayatıyla özdeşleşeceğini… Bir vaka başlamışsa bitmeli. Bu kitaba başladıysanız siz de vakaya ortak oldunuz. Yapacak bir şey yok. Suç ortağısınız, öyle ya da böyle vaka bitmeli…