*...Girit’i kaybetmiş, ocağına incir ağacı dikilmiş bir kadının torunu olarak...

Vatan toprağı adeta bir kilim gibi ayağının altından çekilivermiş bir ailenin ferdi olarak, içim titreyerek okudum.

İsminde *unutulan* deniyor ama...

Henüz çok geç olmadan yazılmış bir kitaptır.

Kıbrıs’ı, milli davayı asla unutturmamak için...

Bu kitaba sahip çıkmak, yurttaşlık görevidir.*

- Yılmaz Özdil