Tuncuncu o gün ilk defa Kuzguncuk bostanında çorbasını yemiş. Babaannesi çok sevinmiş. Annesine telefon etmiş.
Annesi Tuncuncu’ya “Aferin benim oğlumaa aferin” diyerek onu sevmiş. Akşam babasına da yemeğini güzelce yediğini söylemiş annesi. Babası ona sarılıp sevmiş. Yemeklerini güzelce yediği için.