Alaaddin tepesinin dili olsa da konuşsa, deriz. Tabii ki dili var, tepelerin, taşların, ağaçların, çeşmelerin. Yaşadıklarımızı onlar bize anlatırlar. Bu romanda da anlatılan, daha çocukken Konya’ya gönderilen Şamil ile Bekir’in öyküsü var. Acılara dayanarak büyüyen bu iki arkadaş umutla korkunun yan yana olduğunu bilmeden aydınlık günlere, mutluluğa, güçlü olmaya yürüdüler. Ama ayrı yollardan.

TEMEL DEĞERLERE SAHİP OLMAK, BAĞLI KALMAK, 
İNANMAK  VE SÜRDÜREBİLMEK AŞK’INA!..