Sayıların tarihi, insanlık tarihi kadar eskidir. Mağara dönemi insanları sahip oldukları varlıkların miktarını belirlemek için birebir eşleştirme yöntemini kullanmışlar ve bunun için çakıl taşlarından yararlanmışlardır. (Latincede, Calculus`un anlamı çakıl taşıdır.) Eski Mısırlılar, Sümerler, Mezopotamyalılar ve Hintliler sayıları şekillerle ifade etmişler, Eski Yunan ve Arap toplumları ise sayıları alfabenin harfleri ile eşleştirmişlerdir.
İnsanlığın en büyük uğraşısı bilinmeyeni öğrenme çabasıdır. İnsanlar; binlerce yıl sayılarla gök cisimleri arasında gizemli ilişkiler kurarak tanrılar ve ruhlarla ilişkileri olduklarına inandıkları gök cisimlerinin yardımı ile bilmediklerini öğrenmeye çalışmışlardır. İnsanların adı, soyadı ve doğum gününe karşılık gelen harflere sayılar karşılık getirilerek ve bazı formüller geliştirerek insanın yaşamı ile ilgili bazı olaylar hakkında tahminler geliştirmişlerdir. İnsanlar sayılara bazı anlamlar yükleyerek nümeroloji, ebced hesabı, astroloji, sihirli kareler ve şifa tasları gibi bazı sayı sembolizmine ait kavramlar ortaya koymuşlardır.
Kitabın birinci bölümünde, Eski Mısır’dan günümüze kadar sayıların tarihi ve doğal sayıların tanımına yer verilmiş; ikinci bölümde ise sayılara yüklenen anlamlar ile ilgili uygulamalar ele alınmıştır.
Sayılar, soyut kavramlardır. Gerçekte uğurlu, uğursuz, sihirli, gizemli sayı yoktur. Bu kavramlar, insanlar tarafından sayılara yüklenen anlamlardır.