Her şeyi bitti sanmışlardı; ancak geçmiş, çok daha acımasız bir şekilde geri dönüyordu..

*Soğuk… Çok soğuk…

Morgdan içeri girdiklerinde morg görevlisiyle ölülerin konulduğu dolaplar karşıladı onları. Morg görevlisi beş dolaptan dördüncü sıradakine yanaştı. *Hazırsanız çıkarıyorum.* dedi.

Derin bir nefes aldı. *Hazırım.*

Görevli dolabı açtı, sedyeyi çekerek çıkardı. O da sedyeye yaklaşmıştı. Gözlerini, üstü tamamen beyaz örtüyle kapatılmış cesedin üstünde gezdirdi. Onun doğduğu ilk gün geldi aklına, annesinin kucağındayken onu kokladığı ilk an…

*Hazırsanız örtüyü açıyorum.* dedi morg görevlisi. Sesi duyunca görevliye baktı ve gözleriyle onay verdi. Görevli elini örtüye attı, yavaşça cesedin üstünden çekti. Cesedin yüzü göründü, korkuyla baktı ve gözyaşlarına hâkim olamadı…*