Herkes duygularını ifade etmekte -en azından hayatın bir döneminde- zorluk çekmiştir. Hele o ‘genç’ olmaya başladığımız ilk yıllarda... Hele anlatamadığımız duygumuz sevgiyse... Hele ağlamaktan, merhamet etmekten ölesiye utandırılıyorsak... Hele duygusal olmanın bir zayıflık olduğu algısı etrafımızı sarmışsa...

Duygularımızı ifade edebilmemizin önünde sıralanan bu *hele*yle başlayan cümleler daha da çoğaltılabilir. İşte bu ilk gençlerin duygularını ifade edebilmeleri yönünde yüreklendirilmeleri, hissettikleri şeylerin *normal* olduğunu kavramaları, aynı duyguları başkalarının da hissetmiş olduğunu öğrenmenin güvenli limanına sığınabilmeleri için onları yüreklendiren edebi eserlere daha çok ihtiyacımız var. İşte Onu Seviyorum, onlardan biri...