Yahya Kemal der ki:

*Ölmek değildir ömrümüzün en feci işi

Müşkül budur ki, ölmeden ölür kişi*

 Ve Seneca da şöyle ifade eder bu konudaki düşüncelerini:

*Hayatı kaybetmekten daha acı bir şey vardır, hayatın anlamını kaybetmek.*

Bilmediğimiz için korktuğumuz ölümü öğrenmekle sadece ölüm korkumuzu yenmez, hayatın bu en değereli öğretmeninin kılavuzluğunda harika bir hayat sürmenin yolunu da öğreniriz. Ölümü anlamaya başladığımızda, asırlardır söylenegelen *Ölüm en güzel öğretmendir* sözünün ne anlama geldiğini de anlamaya başlarız.

Adını bile anmaktan korktuğumuz ölümü anlamaya başladığımızda, onun aslında en büyük korkularımızın ve en büyük sıkıntılarımızın da en önemli ilacı olduğunu fark ederiz.