Merhaba millet! İşte yine karşınızdayım!

Hayalet hayatımız bütü hızıyla devam ediyor. Bizim villaya yerleşen akrabalarımızın hala bizi gördüğü yok. Ama biz onlarla yaşamaya alıştık sanırım. Aylin’le arkadaş olmamız ise an meselesi. Umut bunun imkansız olduğunu söylüyor ama bence Aylin de hevesli. (Yani beni görmeye başlayınca heves edecektir diyorum!) Hem zaten duvarlardan geçen bir arkadaşının olmasını kim istemez ki? (Aylin de istese iyi olur çünkü böyle tek başıma acayip yalnızlık çekiyorum.)

Elbette sevgili ve sinir bozucu ağabeyim Umut ve onun geveze arkadaşı Sertaç var ama onlara da bozuk çalıyorum bu aralar! Hele o Sertaç yok mu? Motoru var diye kendini pek havalı zannediyor!

Gelip ikide bir beni Aylin’in okulundan alıp götürmesine ne demeli? Neymiş?

Aylin’e fen sözlüsünde kopya verirsem ortalık karışırmış. Hah! Hiç de bir şey olmaz! Okuyun bakın, göreceksiniz!