Öğretmenlik kutsaldır, ancak mesleğin kutsiyeti artık düşünülmüyor. Günümüzün ekonomik ve sosyal şartlarının altında ezilen öğretmenler ne yazık ki, artık sadece iyi yaşamayı düşünüyor.

Geçmişte olduğu gibi günümüzde de öğretmenlik mesleği en güç koşullar da yapılıyor. Kış şartlarının en ağır olduğu bölgelerde kimi zaman elektriksiz, çatısı akan okullarda, eğitim için gerekli araçlardan yoksun bir şekilde eğitim vermeye çalışırlarken, aç, susuz, perişan olduklarına bakmaksızın mesleklerini en iyi şekilde yapabilmek için hem doğa şartlarına karşı direnmekte, hem de idari ve mali olumsuzluklara karşı mücadele vermekte, bir yandan da aile özlemi, memleket özlemi çekmektedirler.

Atanamayan öğretmenler, neden atanamadıklarını anlamakta zorlanırken, öğrencilerine kavuşacakları günün heyecanı ile yaşamaktadır. İşsizler ordusunun birer neferi haline getirilen öğretmenler, yürekleri buruk, gönülleri incinmiş olsa da hâlâ öğrencilerinin karşısına daha iyi bir eğitici olarak çıkmak için, bu yokluk içinde kendilerini yetiştirmeye çalışmaktadır.