Voltaire deyince, akla, aklıma, ister istemez Leibniz`in sistemini eleştiren filozof geliyor (aslında Leibniz de garip bir kişi, 14. Louis`ye ayrıntılı bir İstanbul`u işgal planı göndermiş, işi yokmuş gibi). Aydınlanma`nın önemli kişisi Voltaire, Candide`de iyimserlik fikrini ölesiye sarakaya alır, zaten de Candide felaketlerin çemberinden geçer ve sonunda Mudanya kıyılarına yerleşir (inşallah Tirilye civarlarıdır): "Şimdi bahçemizi ekelim"... Öyle işte, Helikopter`de, biz de bahçe ekerken karşımıza çıkıverdi tekrar, ister istemez, Voltaire. Bu sefer 1752 baskılı Micromégas hikâyeleriyle. Aslında tür olarak, bu kitapçık, Savinien Cyrano de Bergerac`ın (Edmond Rostand`un muhteşem kahramanı da zaten bu 17. yüzyıl yazarından esinlenmiş!) 1657`de yazılmış L`Autre Monde`u ile başlayan, Pierre Bayle`in Pensées sur la Comète`i ile devam eden geleneğin içinde yer alıyor, yani bilim-kurgunun emekleme döneminden kalma. Tabii bu geleneğin içine, çok rahat Swift`i ve Gulliver`ını da katabiliriz. Öte dünyadan bakıp bu dünyayı anlamaya çalışmak...Haklılar, insan bazen kendini uzaylı gibi hissediyor.