“Evet, kar yağıyordu.
İnanmazsın belki ama o gün
annem doğuruyordu beni.
Aylardan aralıktı.
Demek ki ben,
karın içinden geldim dünyaya.”
Remzi Karabulut, dilin içindeki “cevhere” ulaşma çabasında bir yazar kuşkusuz. Başka bir şeyi değil, kendi deneyimini
esas alarak kuruyor öykülerini. Kurmacanın katıksız olmayacağını, katıksız olduğu takdirde kimsenin ona
inanmayacağını; çünkü hayatın, kurmacanın temeli ve yakıtı olduğunu biliyor.
Köksüzler isimli eseriyle 9. Türkan Saylan Öykü Ödülü’ne değer görülen Remzi Karabulut’tan, bizleri gerçeğin içindeki
masalı görmeye davet eden zamansız ve mekânsız öyküler...