Kızıl saçı ve sakalıyla korsana benziyordu. Gökyüzüne hayrandı. Göğe bakarken düşlere dalardı. Uzay mekiğine atlayıp atmosferden çıktığını hayal ederdi. Gemici dayısı ona başka mavilikte geçen hikâyeler de anlatırdı. Gökyüzü ile denizin birbirinden ayırt edilmediği zamanlarda yaşananları… Dayısının anlattıkları içinde en çok sevdiğiyse açık denizlerde birkaç defa rastladığı tek başına gezen balinaydı. Zaman geçse de bu yalnız balina hiç aklından çıkmadı. Neden yalnız geziyordu? Neyi arıyordu?

Gözlerini ufka diktiği bir gün “Artık onu bulmanın vakti geldi,” dedi…

Hayallerin ve ümidin peşinden gitmek üzerine maviliklerde geçen bir öykü.