Gözyaşlarınıza hakim olamayacağınız bir Ahmet Haldun Terzioğlu romanı... Panama Yayıncılık iftiharla sunar... Çanakkale…

Burası destanlar yazma yeri miydi yoksa? Allah, Türk’ün varlığı yerde pekişsin diye, yeni kahramanlar mı göndermişti bu millete? Bu yeni ve eşsiz kahramanlar, bambaşka bir tarihin anıtları mı olacaklardı? *Allah bana da bir destan yazma fırsatı versin!*

Buranın Türk toprağı olduğunu unutmuşlardı. Kahramanların görevi, bunu hatırlatmaktı. Hatırlattık! Kumandanları böylesine cesur olan asker savaşmaz mı? Gururlandık. Birbirimize gösterip mutlu olduk. Hatta seslenenler oldu karanlığa doğru. *Kumandanım! Emret, yine ölelim!* O bize ölmemizi emredecek kadar bizimdi. *Ancak öteden de yeniden gelenleri gördük. Buranın kalabalığı hiç eksilmeyecek gibi. Bunca askeri olan Osmanlı ne büyük devlet. Savaşacak eri olan millet yıkılmaz.*