İslam felsefesinde Meşşai Okulun en önde gelen filozofu olan ve İslam dünyasında “eş-Şeyhü’r-Reis”, Batı’da “Avicenna” olarak tanınan İbn Sînâ felsefesinde metafizik büyük önem arz etmektedir. Kendinden öncekilere oranla daha açık ve daha metodik olan İbn Sînâ sisteminde metafiziği bir yönden aldığı İslami kültür doğrultusunda açıklarken, diğer yandan, birincisini bastıran felsefi kültürde Farabi’nin şerhiyle nüfuz edebildiği Aristo metafiziği ağır basar. Özellikle nefsin veya ruhun varlığı ve cevherliliği hususunda gösterdiği deliller, verdiği bilgiler Orta Çağ düşüncesini aşarak, Yeni Çağ’a ışık tutar mahiyettedir. Dolayısıyla İbn Sînâ metafiziği, Aristocu, Yeni-Eflatuncu ve İslami düşüncelerin bir sentezi mahiyetindedir. Aristo metafiziğinde bulunan konuları aynen inceleyen İbn Sînâ, problemlere İslami görüş açısından bakar; ancak Yeni-Eflatuncu düşüncelerin de karışmasıyla ortaya yeni bir görüş çıkar.