Kitaba konu alan bu eser, Doğu Türkçesinin Klâsik dönem sonrasına ait bir tıp kitabıdır. Büyük bir bölümünü çeşitli hastalıkların tedavisi için sunulan pek çok reçetenin oluşturduğu ve son iki varağında da hırsızlarla baş etmek için hazırlanan bazı muska çizimlerinin yer aldığı bu eser, pratik tıp bilgilerini içermektedir. Bu tedavi yöntemlerinin “halk hekimliği, halk tıbbı, folklorik tıp, tıbbi folklor” olarak da tabir edilen geleneksel uygulamalardan oluştuğunu, bilimsel tıp anlayışını temsil eden bilgilerin dışında faaliyetler olduğunu unutmamak gerekir. Dolayısıyla eser modern tıbba dayalı herhangi bir tedavi yöntemi içermemektedir.
 
Doğu Türkçesinin geç dönemleri, Türk dilinin tarihî ve çağdaş süreci açısından önemli bir yere sahiptir. Bu dönem metinleri, pek çok ağız özelliğini barındırması açısından devamı niteliğindeki çağdaş Türk lehçelerinin oluşum sürecinde birinci derecede etkin rol oynamaktadır ve bu durum da metinlerin değerini daha çok arttırmaktadır. Çalışmamızı oluşturan bu eser de Türkçenin Güney-Doğu kolunun edebî yazı dilleri için hem dil bilgisi hem de söz varlığı açısından dikkat çekici bir malzeme kaynağı oluşturmaktadır.  Ortaya konulan bu eser ile Türk dilinin kültür tarihinde yer edinen ve Geç Dönem Doğu Türkçesinde vücut bulan “tıp” anlayışını ortaya koymak, dönemin tıbbi söz varlığını incelemek ve edebî yazı dilinin özelliklerini tespit etmek amaçlanmıştır.