“‘Nefret’ çok ağır bir kelime,” demişti ve bana “Sevmiyorum ya da beğenmiyorum gibi kelimeler kullanabilirsin ama bu kadar kötü olmak zorunda değilsin.” demişti. Ben de ona “Eğer bir şeyi, bir kişiyi beğenmeyip ya da sevmiyorsam bu o kişiye hala saygımın olduğu anlamına gelir ama eğer nefret ediyorsam bu o kişiye bırak saygı duymayı tek söz etmeyi bile çok gördüğüm anlamına gelir,” demiştim. “Belirli bir süreye kadar herkes saygıyı hak eder ama nefret öyle bir noktaya getiriyor ki insanı, hiç kimse ama hiç kimse için vazgeçilmez olamıyor,” diye eklemiştim. 

Okuduğunuz satırlarda, hayatın bir bütün içindeki canlılarıyla kimsenin kimseden üstünlüğü olmadan yaşadığını ve yaşaması gerektiği gerçeğini hissedeceksiniz…