Kedilerin Dünyasında Bir İnsan

Güneş, birbirinin aynı geçen günlerinden sıkılmıştı. Belki de eve bir insan alsa iyi olurdu. Ne güzel, yaşar giderlerdi. Ne patronu Şişko, ne de arkadaşları Yedibela ve Uyuntu bu fikre sıcak baktı. Onlara göre evde insan beslemek zordu. Bütün gün çalışıyordu, evde o insan ne yapacaktı tek başına? Ayrıca onun yemesi içmesi, bakımı doktoru derken, ohoo, bir kedi için masraflı işti insan bakmak. Hem insanlar nankör olurdu. “Bakma sen insanlara evcil dendiğine, onlar hala vahşi… İyisi mi sen bir muhabbet kuşu al, sıkılırsan yersin!” bile dediler. Ama Güneş’i vazgeçiremediler. Güneş, internette videosunu görüp beğendiği bir insanın bakımını üstlenmeyi kafasına koymuştu.

Dünya kedilerin dünyası olsaydı, insanların hali nice olurdu? Evimin İnsanı, hayvan (ve insan) hakları üzerine düşündüren, tırmık izleri dolu bir roman…