Kim bilir kaç kez kırıldın, yanıldın, kaybettin…

Kim bilir kaç kez düştün, kalktın, yeniden başladın…

Sürdürmeyi sürdürdün…

Seni anlamayan, duymayan ve görmeyenler arasındayken; arzuların, düşlerin ve sevdiklerinle kendin için nereye gidiyorsun?
Geceler boyu canını yakan, ruhunun karanlık dehlizlerinde uğuldayan intikam ateşini avuçlarına alıp, *Geçmişin izlerini ve geleceğin korkularını silmeden gidebileceğim bir yer yoktu* dediği an, insanlığın hikâyesini değiştirecek macerası başlıyor kahramanın. Işığın karanlıkla savaşından yaralarını sararak çıkmış, küllerinden doğmuş bir kadının neler yapabileceğini ve ne kadar ileriye gidebileceğini tüm yaşanmışlıklarıyla ortaya koyuyor kahraman...

Yaşamın tüm ağırlığına rağmen, onun hikâyesine ortak olup kendi yaşamının kahramanı olmaya ve sen değişirken insanlığın hikâyesini de değiştirmeye var mısın?  

Derler ki; uçmayı denemeyen insan, ne zincirlendiğini fark eder ne de kanatlarının kudretini. Ve yine insan, önünde diz çöktüğü şeye inanır; ayağa kalktığında ise bilir inandığı şeyin hakikatini…

Sen bitti demeden oyun bitmez…