Şimdilerde Anadolu’nun bağrında, kimsesiz bir kabir vardır. Simone, üzerinde binlerce kuşun uçuştuğu, küçük bir ağaç topluluğunun altında sonsuzluğu yorgan yapmış yatıyor. Kuşlar, üstatlarına hürmetin gereği yüzyıllardır burayı nöbetleşe bekliyorlar. Bozkırı, sonsuza kadar bilinmeyenin şarkısıyla şenlendirmeye devam edecekler. Bundan yedi yüz yıl önce Ömer bin İlyas’ın dediği gibi; “Çok gezdim çok geçirdim rüzigar.“rüzigar. Ben gideyim hattım kalsın yadigâr.”