Burası bir orman. Bu ormanın içinde bir kulübe var. Kulübenin yanında, kargalar dışında herkesin biraz çekindiği bir korkuluk, dışında ıhlamur ağaçları, içinde birbirine sokulmuş üç kişi var. Anneyi her sabah gülümseten ilk şey, uyanan çocukların yaklaşan ayak sesleri. Çocukları her gece gülümseten son şey, annelerinin tatlı kokusu.

  Bu kulübe hem kahkahalarla dolup taşan hem de hüzünlü anların yaşandığı bir yuva. Bazen güçlü, bazen yalnız, bazen de yanlış anlaşılmış hissedebilecekleri bir yer. Ama neyse ki ormanda her duyguya yer var. Çünkü burası dünyanın en güzel yeri…

  Dünyanın En Güzel Yeri, bir ailenin doğayla iç içe geçen günlük yaşamını ve duyguların değişken doğasını sıcacık bir dille anlatıyor.