Hint edebiyat ve felsefe geleneğinin en önemli yapıtlarından kabul edilen Bhagavadgītā, en uzun Hint destanı olan Mahābhārata’nın bir parçasıdır. Savaş meydanındaki Arcuna ile Tanrı Krishna arasında geçen diyaloglar, hayatı ve ölümü sorgular niteliktedir. Savaşın eşiğinde olan Kuru ve Pāndava aileleri akrabadır; savaşçı Arcuna, meydandaki akrabalarını gördüğünde, dayanılmaz bir üzüntüyle okunu ve yayını bırakır, görevini yerine getirmek istemez. Krishna ise ona kalıcı, değişmez gerçekleri ve Dharma’yı anlatır: Ebedî olan Ātman’dır ve Arcuna’nın varoluş sebebi bu savaşta yer almaktır.

Bhagavadgītā, Yogasūtra’dan sonra Yoga felsefesinden söz eden en önemli ikinci kaynaktır; bilgi (Cnāna), adanma (Bhakti) ve eylem (Karma) yolları, doğanın üç özelliği olan Sattva, Racas ve Tamas anlatılır. “Gizlilerin gizlisi bilgi”, artık Krishna tarafından aktarılmıştır.