Alice bu kez bir tavşan deliğinden değil, odasındaki sıradan bir aynanın ötesine geçiyor.
Bir kış günü, hayal gücünün davetine karşı koyamayan küçük kız, aynanın ardındaki dünyaya adım atıyor. Bu yeni evren, gerçekliğin tüm kurallarını altüst eden bir yer: zaman geriye akıyor, kelimeler anlamlarını kaybediyor, çiçekler konuşuyor, satranç taşları ise yaşıyor.
Burada her şey mantığın değil, hayalin yasalarına göre işliyor. Alice, bir satranç oyunundaki piyon olarak başladığı bu yolculukta, her hamlede hem dünyayı hem kendisini yeniden keşfediyor. Her kare, yeni bir karakter, yeni bir bilmece ve yeni bir ders demek. Kraliçe olabilmek için yalnızca tahtayı değil, kendi içindeki karanlıkla ve karmaşayla da yüzleşmek zorunda.
Lewis Carroll’un “Aynanın Ötesinde” adlı bu ölümsüz eseri, “Alice Harikalar Diyarında”nın büyülü devamı niteliğinde; ancak bu kez düşlerin ardındaki felsefeyi, çocukluğun masum merakını ve yetişkinliğe geçişin karmaşasını derin bir zekâyla işler.
Mizah, mantık oyunları ve kelime cambazlıklarıyla örülmüş bu klasik, hem çocuklara hem yetişkinlere aynı soruyu fısıldar:
Gerçek nedir, hayal nedir?
Cevabı bulmak için, sadece aynanın ötesine geçmeniz yeterli.