İmam Gazzâlî’nin tasavvufî düşüncesini pratik bir rehber olarak sistemleştirdiği, ârif bir mü’minin bir gününü maddi ve manevi unsurlarıyla hülasa ettiği Âriflerin Yolu isimli bu risale, müellifin olgunluk döneminde kaleme alınmıştır. 
Eser, başta İḥyâʾü ʿulûmi’d-dîn olmak üzere Gazzâlî’nin birçok kitabında işlediği teorik tasavvufun amelî bir özeti niteliğindedir. Rabbanî müridin menheci, başka bir deyişle “ilâhî yolun metodolojisi” üzerine odaklanan risalede, seyr ü sülûkun temel bahisleri adım adım açıklanırken ibadetlerin zâhirî-bâtınî boyutu ve nefis terbiyesinin incelikleri derinlemesine işlenmiş, aklî disiplinlerle keşfî bilgiyi harmanlayan bir yaklaşım benimsenmiştir.