Elvan Sitesi, Edremit Körfezi`nin tam burnundaydı. Belki de, bin metrelik bir kıyı şeridini kaplıyordu. Öteki sitelerden tel örgüyle ayrılmıştır. Ama kuşlar, kediler, köpekler sınır tanımıyordu. Yerli halkın, "Deliment" adını taktığı Kazdağı`nın sert rüzgarı da sınır tanımıyordu. Kimi zaman tatlı, ılık bir kimlikle çıkıp geliyordu vadilerden. Yüklendiği kekik, adaçayı, oğuotu, ıhlamur, karabaşotu kokularını usulca bıkakıp geçiyordu. Çoğu zaman da, adına yaraşır biçimde hırcınlaşıyordu. Düzlüklerden, tepelerden kopardığı çakır dikenleri taşıyordu yanında...