Bir şiirde ne kadar saklanabilirse adın,
O kadar sakladım gözlerini yağmurlardan.
Utanarak kapattığım ışıkların arasında bir gece bir ben kaldım.
Yine dönüp sana konuştum.
Yüreğim saçlarında üşür dedim.
Ben seni hiç beyaz bir gecelikle görmedim dedim.
Görseydim ah!
Görseydim kapatır mıydım ışıkları...
Anılar biriktikçe
Hep kendine yeniliyor insan.
Ah! Bu içimizdeki alışmak duygusu,
Bir gün tutup kolumuzdan
Bir sese bir kokuya gömecek bizi.
Ve nerde beklersen bekle
Oraya geç kalacak ömür.
Her neredeysen bu gece aya bakar mısın?
Çünkü seni bana yakın hissettiren tek şey o artık.
Gözlerinin değip yatağıma indiği beyaz bir ışık,
Bütün gece yüzün olur bana.