Unutulmanın sürekliliği
Çıkıp kavga etmeyi özledim
Nedensiz
Kara kara çürük rengi yaralarla
Eve dönmeyi
Uyurken beni her gece
Bir kadının sarmasını özledim, hatta iki kadının
Ve sabahları
Ekmek ile peynir yemeyi
Ekmeği bayat
Peyniri tam yağlı
Yokluğunu hissettiğim insanları özledim
Ağlamayı özledim
Ağlayabilecek kadar yaşama tutunmuş olmayı
Küçük bir dalından da olsa
Rüzgar da esse
Rüzgara karşı