Kitabın adı ile başlamak gerekir okumaya. Çünkü her kitap kendisine has bir yol izler. Bu kitapta “Yolcu” adını taşıdığına göre hayat yolunda ilerleyen birisinin değerli Letafet Amirova’ın özenerek yazmış olduğu birbirinden güzel ve anlam yüklü şiirlerinden oluşmakta.
Şairin şiirlerindeki temalara baktığımızda; iç dünyasında yoğurup geldiği gibi konuları ele aldığını fark edebiliriz. Günlük yaşam, sevgi, vatan, özlem, anne, tabiat, dostluk, kardeşlik gibi birçok konuya değinmiştir. 
“Seherde gökyüzüne dökülür aklık, / Önce horozların sesi yankılanır” dizelerinde olduğu gibi hayat sabah erkenden başlar onun belirtisini şiirine konu etmiştir, şair. 
Yolcu demek bir yola gitmek anlamında değil, hayat yolunda yaşam boyu her türlü olayla karşılaşma olabilir demektir. Bunlardan ders çıkarmak ve hayata öyle devam etmek gerekir, şairde öyle yapmıştır. Şairde, hayat yolundaki tecrübeler, günlük yaşanılanlar onun iç dünyasının verdiği huzuru veya sıkıntıları kimseye belli etmeden düşüncelerini dizelere dökmüştür.
“Sonsuza ayrılmadık, bitmedi hâlâ, / Seni gözlerime sakladım sadece…
O kadar özledim ki uzak kaderini, /Gözümden gönlüme dökül, ne olur