"Uzak evlerde sarı ışık. Hiçbir yabancı yaklaşmazdı. Belki hayvanlar sadece. İçinin tundrasına. Kapı açık kaldı. Annen müzisyendi, müziğin solucanları açısından vergiliydin tanrıdan, toprağın kımıl kımıl ve varsıldı. Bir deri tüccarıydı baban, eldiven örebilir miydi sana yahut sıcak tutacak bir içkaftan? Rugan, nubuk, vidala, mat, napa. Yolunmuş kurt derisinden ya da...
Uzak, benden bir adım önce başlıyor. Ben kimden sonra. Asla biri olamaz ben, kasap çengelinde bir hayvandan başka. Değil o. Uzak, etimin kıyısında bir tüy, uçuşup ileri konuyor ben uzandıkça. Kış yığını.
Sen, adımı bir çiçeğe ver Nadya."