NEDİM’İN DİLİNDEN İSTANBUL 
“Ah sevdiğim, ciğer pårem İstanbul 
Öldüğümde gönül yârem İstanbul 
Cümle arzda derde çârem İstanbul 
Ben gideli ne haldesin bileydim 
Sokakların ilim, irfan taşardı 
Nice güzel, sinen içre yaşardı 
Surlarını yalnız Fatih aşardı 
Kalkıp yine kucağına geleydim 
Padişahlar kubbelerde mühürdü 
Çeşmelerde akan sular ne gürdü 
Söyle senin defterini kim dürdü 
Gözyaşını şiirimle sileydim 
Sen cennettin, kim döndürdü ateşe 
Benzetmezdim seni ay ‘la güneşe 
Rast gelmedim İstanbul’ca bir eşe
Şu sinemi dilim dilim dileydim...”