Dört duvar arasında sıkışıp kalacaktım yine
Bir içimlik sigaranın dumanında
Ve bir yudumluk kahvenin yalnızlığında
Yine de bunu bile bile çekip gidecekti
Ben derin uykular içerisinde ölü gibi uyurken
Uyandım ve döndüm baktım sol yanıma
Kokusu hala evde dolanıp
Ruhuma işleniyordu kıvrım kıvrım
Belli ki gün ayrılığa doğarken gitmişti
Saatler ömür boyu yalnızlığı gösteriyor şimdi…