Şiirimizin üretken şairlerinden Gazanfer Eryüksel, “Vitraylar” adlı son kitabında insan ve evren hallerine vitrayların ışıltılı dünyasından bakıyor. Renkli cam kırıklarından kompozisyon oluşturma sanatı olan vitray, bütün şiirlerde insanı ve kozmosu renkli prizmasında kıran bir metafor olarak seçilmiş.  Bu nedenle sadece kitap adı olarak değil bütün şiirlerin başlığında da yer alıyor vitray.
Anlatımcı şiirin imgelerle buluştuğu rahat bir söyleyişi var Eryüksel’in. Şiirin bütünü imge gibi okunabileceği gibi dize ölçeğinde de şiirin içine yedirilen imgelerle sentez bir şiir kuruyor Vitraylar’da şair.

İnsanın günlük yaşam görüngüleri, evren ve doğa metaforları, tarihsel anekdotlar, şairler, mitolojik öğeler vs. hepsi şiir denen renkli vitrayın prizmasında kırılıp varsıllaşarak dizelere dönüşüyor. Okuru irrite eden bir duygusallığın anaforuna sürüklemeden, mesafeli bir lirizmle yazıyor şiirlerini Eryüksel. 
Evrene vitray güzelliğinde bir bakış ve bu bakışın şiire durması gibi de okunabilir Vitraylar.
Önder Birol Bıyık