Vardır elbet bir sebebi,
Sensizliğimin.
Ama bil ki,
Bu üzgün hallerim senin için değildi.
Kendim içindi.
Senin gibi bir kadını,
Acaba bir daha yaşayabilir miyim ki?
Soruma cevap veremediğim içindi.
Hâlâ o sorunun bir cevabı yok.
Olmasın da zaten sorun yok.
Bu satırlardan, sorun olduğunu zannetme.
Çünkü sorun sen değilsin, yine benim.

‘Açık yara sesimiz,
Tan ağarır kan içimiz’

Yılmaz Kutlu Semiz; bir Karadeniz insanı, Çarşambalı…
Başarılı bir müzisyen, başarılı bir öğretmen…
Yaşadığı topraklardan yalnızca alan değil, veren, katan, iz bırakan; Aşık Veysel gibi uzun ince bir yolda, Muharrem gibi bozlayası, Nesimi gibi söyleyesi olan birisi…