Tuzlu uzaklık; aslında herkesin tadına bakıp lezzetini bildiği ve kişinin kendi içine doğru çıktığı yolculukta bulmak istediğini ararken, kaybolduğunu zannettiği bir anda yanağından süzülen bir gözyaşı ile yeniden benliğine kavuşması mesafesidir.
Kişi tuzlu uzaklık sayesinde hiç kimseye ihtiyacı olmaksızın, birilerinden olur almaksızın, haklılığını anlatmaya çabalamaksızın gözyaşından bir mahkeme kurup, vicdani bir yargıyla hüküm verebilir kendisine...